نحوه ورود آب به آجر سفالی نیز بر دوام آن تأثیر می گذارد زیرا باعث می شود آب در داخل توده تیغه رس رها شود. در این راستا ، دو پارامتر اصلی که باید ارزیابی شوند ، میزان جذب آب و میزان مکش است. اولین برآورد آب آجر در حدود 10 تا 25 درصد از جرم آن است. دوم واکنش سریع به جذب آب است. به دلیل کشش مویرگی در امتداد دیواره منافذ ، آب از طریق منافذ مکش می شود. نتایج نشان داد که ولتاژ در منافذ کوچک نسبت به منافذ بزرگتر قویتر است.
ترکیب کانی شناسی تیغه های رس ، اطلاعات مفیدی را برای ارزیابی کیفیت کلی آنها فراهم می کند. مقادیر و نسبت مواد معدنی مانند کوارتز ، فلدسپات ، میکا یا مسکویت امکان توصیف رس خام و تعریف منشا آن را فراهم می کند.
پدیده های انبساط یا انقباض مشاهده شده در پره های سفال به دلیل خیس شدن یا خشک شدن آنها می تواند تا حدی یا کاملاً برگشت پذیر باشد. همچنین باید توجه داشت که گسترش رطوبت در تیغه های رس از مقدار مواد معدنی رس و وجود توده های آهک تأثیر می گذارد.
مقاومت فشاری از ویژگیهای مهم آجرهای سفالی است که ارزیابی توانایی این نوع مواد را در برابر بارهای فشاری سازه امکان پذیر می سازد. میزان مقاومت فشاری به شدت تحت تأثیر خصوصیات مواد اولیه و همچنین فرآیند تولید تیغه های رس قرار دارد. خاک رس خام مصنوعات سفالین باستان غالباً بی کیفیت بوده و روند تولید آنها نسبتاً ابتدایی و ناکارآمد بوده است ، گرچه برخی از تمدن ها توانستند تیغه های سفالی بسیار مناسبی بدست آورند.
سایر مشخصات تیغه های سفالی موجود می تواند اطلاعات مهمی در مورد مقاومت فشاری فراهم کند. این اطلاعات شامل ترکیب مواد معدنی ، بافت و تخلخل است. بنابراین ، کیفیت مواد اولیه به همراه زمان و درجه حرارت سوزاندن کافی از جنبه های اساسی برای دستیابی به مقاومت هستند و در نتیجه ، آجرهای با دوام در این اتصال تولید می شوند.
منبع: https://ajormihan.ir/product-category/آجر-سفالی/